پروفسور حسابی:

22 سال درس دادم؛

 

1- هیچگاه لیست حضور و غیاب نداشتم؛

 (چون کلاس باید اینقدر جذاب باشد که بدون حضور و غیاب شاگردت به کلاس بیاید)

 

2- هیچگاه سعی نکردم کلاسم را غمگین و افسرده نگه دارم؛ (چون کلاس، خانه دوم دانش آموز هست)

 

3-هر دانش آموزی دیر آمد، سر کلاس راهش دادم؛ (چون میدانستم اگر 10 دقیقه هم به کلاس بیاید؛ یعنی احساس مسئولیت نسبت به کارش)

 

4- هیچگاه بیشتر از دو بار حرفم را تکرار نکردم؛ 

(چون اینقدر جذاب درس میدادم 

که هیچکس نگفت بار سوم تکرار کن)

 

5- هیچگاه 90 دقیقه درس ندادم؛ 

(چون میدانستم کشش دانش آموز متوسط و کم هوش و باهوش با هم فرق دارد) 

 

6- هیچگاه تکلیف پولی برای کسی مشخص نکردم؛ 

(چون میدانستم ممکن است بچه ای مستضعف باشد یا یتیم..)

 

7- هیچگاه دانش آموزی درب دفتر نفرستادم؛

(چون میدانستم درب دفتر ایستادن یعنی شکستن غرور)

 

8- هیچگاه تنبیه تکی نکردم و گروهی تنبیه کردم؛ 

(چون میدانستم تنبیه گروهی جنبه سر گرمی هست ولی تنبیه تکی غرور را می شکند)

 

 9- همیشه هر دانش آموزی را آوردم پای تخته، بلد بود؛ (چون میدانستم که کجا گیر میکند نمی پرسیدم! )